میکروفون یقه ای

میکروفون یقه ای

بهتر است قبل از هر چیز به توضیح اصطلاحات تخصصی بپردازیم. میکروفون مینیاتوری در واقع همان نوع میکروفونی است که ابتدا به Lavalier شهرت داشت (و ما گاهی آن را به اسم میکروفون یقه ای یا گردنی می شناسیم). سازندگان بسیاری به ساخت این نوع میکروفون ها می پردازند – مثل Rode, Shure, DPA, Sennheiser, Countryman و غیره – و هدف تمام آنها یک چیز است: اینکه در عین برخورداری از یک اندازه بسیار کوچک، پاسخ فرکانسی بسیار طبیعی و بسیار یکنواخت تولید کنند. این نوع میکروفون ها معمولا Omnidirectional هستند یعنی صدا را از تمام جهات ضبط می کنند (پس مهم نیست که میکروفون را در چه جهتی گذاشته باشید).

روی خط مو

بسیاری از میکروفون های مینیاتوری مجهز به بادگیرهای کوچکی هستند که با خارج کردن آن می توانید به راحتی میکروفون را لای موها نزدیک به پیشانی بازیگر پنهان کنید. حال اگر صدای دریافتی را با هدفون تست کنید، فورا متوجه خواهید شد که نیازی نیست برای دریافت یک صدای طبیعی حتما میکروفون را جلوی دهان بازیگر بگیرید.

زیر یقه

اگر نمی توانید میکروفون را لای موهای بازیگر بگذارید (شاید بازیگر شما اصلا مو نداشته باشد)، مخفی کردن آن زیر یقه هم نتیجه فوق العاده ای می دهد. مجددا بادگیر را خارج و میکروفون را زیر یقه وصل کنید، طوری که در دید نباشد. بهتر است یک غلاف پارچه ای نازک دور میکروفون بکشید و بعد آن را به یقه وصل کنید تا از ایجاد نویز حاصل از کشیده شدن کپسول میکروفون به یقه جلوگیری کنید.

میکروفون آشکار

اگر حضور میکروفون در صحنه بلامانع است – به شیوه گزارشگرها – کارتان راحت می شود. میکروفون را روی یقه (حدودا 25 سانتی متر پایین تر از دهان) نصب، صدا را تست و ضبط را شروع کنید.

میکروفون مخفی

میکروفون مینیاتوری به قدری کوچک است که همه جا می توان آن را مخفی کرد، نه فقط روی بدن بازیگر. در بعضی از نماها می توان میکروفون را داخل یک گلدان یا یکی دیگر از اجزای صحنه مخفی کرد. این روش مقرون به صرفه نیز هست، چون دو بازیگر می توانند از یک میکروفون در صحنه استفاده کنند. مسلم است که اگر بازیگر در حال حرکت باشد، این روش جواب نمی دهد، اما اگر مثلا دو نفر را در حال شام خوردن سر یک میز داشته باشید، می توانید میکروفون را بین شاخه های گل روی میز پنهان کنید.

اتصال میکروفون

موضوعی که به آن نپرداختیم این است که میکروفون های مینیاتوری به چه چیزی متصل می شوند. در شرایط عادی این میکروفون ها به یک فرستنده رادیویی بی سیم وصل می شوند. اندازه این فرستنده ها بسته به شرکت تولید کننده آنها متفاوت است، اما برای مثال کمپانی Shure، دارای نوعی ENG (دریافت کننده مخابراتی الکترونیک) است که اندازه آن بزرگتر از یک جفت باطری قلمی نمی شود. البته هر فرستنده برای کار کردن نیاز به یک گیرنده دارد، بنابراین یک گیرنده بی سیم هم وجود دارد که به رکوردر صدا یا دوربین وصل می شود.

استفاده از گوشی هوشمند

اخیرا اتصال مستقیم میکروفون به رکوردر صدا جایگزین فرستنده های بی سیم شده است. اما با توجه به اندازه و وزن حتی کوچک ترین رکوردرها، متصل کردن آنها به بدن بازیگر عملی نیست. به همین دلیل میکروفون های Rode گوشی های هوشمند را جایگزین آنها کرده اند. در واقع Rode یک نرم افزار موبایل iOS به نام Rode Rec نیز برای این منظور طراحی کرده است. بدین ترتیب بازیگر به یک میکروفون کوچک مجهز شده و iPhone یا iPod Touch را در جیبش می گذارد. شما هم اگر یک گوشی Apple داشته باشید می توانید از این روش استفاده کنید.

تقریبا هیچ چیز به اندازه یک کیفیت صدای بالا به فیلم شما جذابیت حرفه ای نمی بخشد و از این حیث هیچ عصری به خوبی عصر حاضر نبوده، چرا که امروزه امکان صدابرداری همزمان، و تسخیر احساس و اتمسفر صحنه در لحظه فراهم شده است. به همین دلیل تصمیم گرفتیم این بار از میکروفون ها و به ویژه از میکروفون های مینیاتوری صحبت کنیم.

روزگاری یک میکروفون شات گان متصل به یک بوم تنها راه ضبط صدا بود (و اغلب هنوز هم ارجحیت دارد). اما حالا، یک میکروفون مینیاتوری خوب یکی از بهترین ادوات در این زمینه است، و زحمت نگهداشتن بوم را هم کم می کند

تقریبا هیچ چیز به اندازه یک کیفیت صدای بالا به فیلم شما جذابیت حرفه ای نمی بخشد و از این حیث هیچ عصری به خوبی عصر حاضر نبوده، چرا که امروزه امکان صدابرداری همزمان، و تسخیر احساس و اتمسفر صحنه در لحظه فراهم شده است. به همین دلیل تصمیم گرفتیم این بار از میکروفون ها و به ویژه از میکروفون های مینیاتوری صحبت کنیم.

روزگاری یک میکروفون شات گان متصل به یک بوم تنها راه ضبط صدا بود (و اغلب هنوز هم ارجحیت دارد). اما حالا، یک میکروفون مینیاتوری خوب یکی از بهترین ادوات در این زمینه است، و زحمت نگهداشتن بوم را هم کم می کند.

میکروفون

میکروفون

صدابَر[۱] یا میکروفن (به فرانسوی: microphone) دستگاه یا حسگری است که صدا را به جریان الکتریسیته تبدیل می‌کند. میکروفون (به شکل محاوره‌ای مایک نامیده می‌شود(/ maɪk /) وسیله‌ای است که صوت را به الکتریسیته و نیز حسگری است که صوت را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌کند. در سال ۱۸۷۶، امیل برلاینر نخستین میکروفن را اختراع کرد که به عنوان فرستنده‌ی صدا در تلفن‌ها به کار برده شد. میکروفن‌ها کاربردهای زیادی در تلفن، ضبط صوت، سیستم‌های کارائوکه، سمعک، ساخت فیلم و انیمیشن، مهندسی صوت، تلفن‌های رادیویی خصوصی (همانند واکی تاکی اما در مسافت‌های بیشتر)، بلند گوهای دستی، ساخت برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی، ضبط صدا در رایانه‌ها، سیستم‌های تشخیص گفتار، voIP و نیز کاربردهای غیر صوتی (خارج از محدوده شنوایی انسان (از ۲۰ تا ۲۰۰۰۰ کیلو هرتز)) مانند بررسی فراصوت و سیستم‌های عیب یابی دارند.

امروزه بیشتر میکروفن‌ها از سیستم‌های القای الکترو مغناطیسی (میکروفن‌های پویا (دینامیک))، تقییر گنجایش خازنی (میکروفن‌های خازنی (کندانسر))، تنش پیزوالکتریسیته و سوار سازی (مدولاسیون) نوری برای تولید سیگنال الکتریکی از امواج مکانیکی بهره می‌برند.

باند و بلندگو

باند و بلندگو

همه ما بلندگوهارامی شناسیم ومی دانیم وظیفه آنها چیست .ولی اینکه چگونه کار میکند ؟ وطی چه فرایندی کارش را انجام می دهد؟

ودیگر سوالات را سعی میکنیم در مطالب زیر بیشتر برسی کنیم

بلندگو آخرین عضو کار آدیو می باشد ولی بااینکه در آخر خط قرار دارد از اهمیت ویژه ای بر خوردار است وحدود 30 تا 50درصدیک صدای خوب دلنشین در سیستم بستگی به بلندگوی آن دارد .در حقیقت نمی توان صدای قابل قبولی بدون داشتن بلندگوهای خوب داشت.         

بلندگو در حقیقت وسیله ای است که انرزی اکتریکی را به انرزی صوتی تبدیل می کند.

بلندگو نزدیک به 100 سال است که اختراع شده است ودر طول زمان انواع مختلفی از لحاظ کارکرد اریه شده است از بلندگوهای کوارتزی گرفته تا بلندگوهای ریبون و پیزوالکتریکی وplanarوغیره ولی می توان گفت 98% بلندگوهای مورد استفاده تقریبا همان ساختمان وسازمان اولیه را دارد وهنوز از همان نوع داینامیک استفاده می شود

واساس کار آن بطور ساده بدین گونه است که سیم پیچ درون یک میدان مغناطیسی قرار دارد واز طرفی هم به یک مخروط وصل است وقتی که جریان متناوب الکتریکی که با فرکانسهای مختلف در درون سیم پیچ جریان پیدا میکند این سیم پیچ تشکیل میدان مغناطیسی می دهد که با میدان مغناطیسی ثابت از طرف آهنربای قوی ایجاد فاز هم نام یا غیر هم نام می کند که باعث دفع سیم پیچ به پایین ویا جذب آن به بالا می شود که با حرکت سیم پیچ مخروط متصل به آن نیز حرکت می کند وبا حرکت دادن هوای اطراف و مستقیم مخروط صدا ایجاد می شود .

حرکت سیم پیچ درون میدان مغناطیسی بسته به فرکانس الکتریکی گاهی اوقات تا 20000 بار در ثانیه (20کیلو هرتز) نیز میرسد .

واینگونه صدا ایجاد می شود

اجزای اصلی بلندگو:

1-FRAME OR BASKET-سبد یا بدنه در حقیقت تنه وشاسی یک بلندگو می باشد که تمام اجزا بلند گو روی آن سوار است . معمولا برای ساختن آن از آلومینویم دایکاست یا نوعی استیل ویا از پلاستیک استفاده می شود .

2-DIAPHRAGM /CONE-مخروط یا صفحه بلندگو.کار اصلی آن حرکت وجابجا کردن هوا می باشد که از مواد مختلفی مثل کاغذ/الیاف کربن/الیاف فایبر گلاس/پلاستیک/آلومنیوم/تیتانیوم/ابریشم وغیره ساخته می شود.

در میان شرکتهای صاحب سبک به مواد مختلفی برای افزایش کیفیت اعتقاد دارد از الیاف ساقه برنج گرفته تا سنگهای بازالت با 2700درجه فارنهایت ذوب شده ودر حقیقت پس از اختراع بلندگو بیشترین تغییرات بروی صفحه آن انجام شده است .

ولی خیلی ها معتقند هنوز کاغذ که قدیمی ترین مواد مورد استفاده است از بقیه موادبهتر است ودر تیوترها(بلندگوهای مخصوص فرکانس بالا )سعی می شوداز ابریشم برای ایجاد صدای بهتر استفاده شود

3-SURROUND-سوراند که در حقیقت کار اصلی اش کمک به حرکت آزادانه مخروط است در عین حال به کنترل صفحه مخروط هم کمک زیادی می کند .

سوراند هم از مواد مختلفی بسته به نوع بلندگو وکارخانه سازنده بلندگو ساخته می شود .رایجترین آنها اسفنج نیمه فشرده است .از لاستیکهایی با قابلیت کم ارتجاعی ومقاوم به گرما وسرما نیز به وفور استفاده می شود از مواد دیگر می توان به نوعی پارچه یا بافتهای شبیه پارچه والیاف میکروفیبرهم اشاره کرد

سوراندها معمولا به 3شکل (قوس روبه بالا /قوس روبه پایین/Mشکل)بسته به نوع بلندگو استفاده می شود

4-VOICE COILیاسیم پیچ که در واقع موتور یک بلندگو است ودر حقیقت قسمت اصلی یک بلندگو می باشد که بقیه اجزا نسبت به آن طراحی می شود . کویل از یک رشته سیم که بصورت فنرباکه ظرافت تمام پیچیده شده است تشکیل شده

در زمان گذشته اعتقاد داشتنند برای داشتن بلندگوی قوی باید قطر سیم پیچ زیاد باشد ولی حالا به این نتیجه رسیده اند که برای داشتن بلندگوی قوی باید ارتفاع سیم پیچ بیشتر شود به هر صورت که باشدافزایش مقدار سیم به قدرت بلندگو اضافه می کند در خیلی از موارد برای بلندگوهای گران قیمت از سیمهایی با سطح مقطع مستطیل استفاده می شود که به نوع سیم های تخت مشهور است.

وناگفته پیدااست که  جنس سیم هرچه خالص تر باشد کیفیت کار بیشتر خواهد شد

در خیلی مواقع برای افزایش مقاومت واستحکام سیم پیچ از روکشهای مختلف مثل از لاکهای مقاوم به گرماگرفته تاسرامیک  استفاده می شود

5-VOICE COIL FORMER- فرم دهنده سیم پیچ که در حقیقت بستر سیم پیچ می باشد که روی آن پیچیده می شودومعمولا طول آن از ارتفاع سیم پیچ بیشتر است .

از مواد مختلفی ساخته می شود مثل کاغذ مخصوص /آلومینیوم/مس وغیره که در همه موارد سعی می شود از مواد مقاوم به گرما ویا مواد مقاوم شده به گرما استفاده شود .

نگه دارنده سیم پیچ در نقطه ای به نام گلویی به صفحه مخروط متصل می شود

6-SPIDER-این عنکبوت که در ایران بیشتر به دمپر معروف است نوعی پارچه یا بافت فنری شکل است که کار اصلی آن کمک به تعادل وکنترل صفحه وجلوگیری از حرکت اضافه آن است . این قسمت کمک بسیار زیادی به فکتور CMSبلندگو می کند

دمپر از طرفی به گلویی سیم پیچ واز طرف دیگر به بدنه بلندگو وصل است .در خیلی از موارد از دمپرهای چند لایه برای کنترل بیشتر سابها استفاده می شود

7-DUST CAP-این قطعه که در واقع نوعی در پوش است که وظیفه اصلی آن جلوگیری از ورود گرد غبار وآشغال به داخل حفره سیم پیچ است. که از مواد مختلفی ساخته می شود که کاعذ از دردسر سازترین آنها است .

البته در بعضی از سابها وفوربا بالا آوردن وبزرگتر کردن داسکپ سعی می کنند فاکتورهای مثل SDبلندگورا بهبود ببخشند

8-MAGNET-مگنت یا آهنربا که در حقیقت وظیفه ایجاد میدان مغناطیسی را برعهده دارد در انتهای بلندگو قرار دارد از انواع مختلفی بسته به نوع مصرف بلندگو تشکیل و ساخته می شود . موادی مثل استرونتیوم و نیودیوم شایعترین مواد مورد مصرف می باشند

یک مگنت بسته به شارژ مغناطیسی آن می تواند به قدرت بلندگو کمک کند ودر بعضی موارد برای تامین شارژبیشتر نیاز به مگنت بیشتر است بخاطر همین است که از مگنتهای  چند لایه استفاده می شود

یکی از جالبترین کارهای مگنت (که زیاد مورد توجه عموم قرار نگرفته است)خاصیت وقابلیت خنک کردن سیم پیچ است بطوریکه اگر شما به یک سیم پیچ جریان الکتریکی متناوب ضعیف وصل کنید شروع به گرم شدن شدید می کند ملی اگر همان لحظه آن را در درون میدان مغناظیسی مگنت کنید سریعا گرمای خودرا از دست می دهد . واین یکی از دلایل است که طراحان بلندگوها ومخصوصا سابها سعی می کنند که سطح مقطع تماس مگنت وسیم پیچ را بیشتر کنند تا کویل راحتر خنک شود

9-PLAT ودر نهایت پلاتهای فلزی که وظیفه نگهداری آهنربا را دارند

اما بلندگوها برحسب سایز ووظیفه آنهابه چند دسته تقسیم می شود که در نوشته های آینده سعی در بررسی بیشتر آ نها داریم   

سیستم پیجینگ

سیستم پیجینگ

پیجر چیست؟

پیجر دستگاه گیرنده رادیویی کوچک است که امکان دریافت پیام، توام با دسترسی مداوم یک طرفه را برای کاربر فراهم مینماید.Image

این سیستم اولین بار در سال 1921 توسط پلیس شهر دیترویت ( امریکا) مورد استفاده قرار گرفت. اصطلاح پیجر اولین بار در سال 1959 در اشاره به یک وسیله ارتباط رادیویی ساخت شرکت موتورولا (Motorola) بکار گرفته شد و آن دستگاه گیرنده کوچکی بود که پیامهای رادیویی را بطور انفرادی به کسانی که آن را حمل می کردند، می رساند.

در اوایل دهه 1990 پیجرهای با پوشش آنتن دهی وسیعی به بازار آمد و تعداد استفاده کنندگان آن به 22 میلیون نفر رسید. در سال 1994 بیش از 61 میلیون نفر در جهان از پیجر استفاده می کردند. در کشورهای پیشرفته پس از یک دوره رکود کوتاه مدت، پیجر مجددا به عنوان یک وسیله ارتباطی کارامد، بی خطر و ارزان مورد توجه قرار گرفته و استفاده از آن در کنار سایر وسایل ارتباطی بسیار معمول گشته است. بطوریکه در سال 2003 تعداد مشترکین به بیش از 250 میلیون نفر رسید

پیجر چگونه کار می کند؟

پیجر یک وسیله ارتباطی پیام گیر قابل حمل می باشد. شخص ارسال کننده پیام (خواهان ارتباط یا Calling Party) از تلفن معمولی برای گرفتن شماره پیجر طرف مقابل استفاده کرده و پیام عددی یا حرفی یا صوتی خود را ارسال می نماید. این پیام در مدت کوتاهی توسط گیرنده پیجر دریافت شده و دارنده پیجر با شنیدن صدای بیپ و یا لرزش بدون صدا، ‌از رسیدن پیام آگاه می شود. پیام در یافتی در صفحه نمایشگر (LCD) پیجر قابل رویت می باشد.

رمز و راز پیجر در این است که در داخل آن جعبه کوچک، گیرنده ای کار گذاشته شده که در عین سادگی از نظر تکنیکی بسیار پیچیده می باشد.

تعریف گیرنده پیجر

پیجر(Pager) یک لغت انگلیسی است و فارسی آن توسط فرهنگستان ادب فارسی ایران به پیجو معادل سازی شده است و در واقع یک دستگاه گیرنده رادیویی می باشد. اما تعریفی که اتحادیه بین المللی مخابرات از پیجینگ ارائه کرده بدین شرح است:

«پیجینگ سرویسی است یک طرفه و غیر صوتی که پیامهای عددی و حروفی را ارسال می کند».

1- پیجر بوقی یا بیپر (Beeper)

ابتدایی ترین نوع پیجر میباشد که با دریافت سیگنال از مراکز پیام به صدا در آمده و صاحب خود را از وجود پیام در مرکر آگاه می کند. این نوع پیجر فاقد صفحه نمایشگر بوده و از آن بعنوان نسل اول پیجر نام برده می شود.

2- پیجرعددی (Pager Numeric)

این نوع پیجر با داشتن یک صفحه نمایشگر کوچک، اعداد ارسال شده توسط مرکز پیام (Paging Terminal) را برروی صفحه نمایش نشان می دهد.

3- پیجر صوتی(Voice Pager)

این نوع پیجر با داشتن امکان دریافت و پخش صدا در بعضی از موارد خاص کاربرد دارد. به این ترتیب که پیام صوتی ارسال شده بوسیله خواهان ارتباط، توسط اپراتور به مشترک ارسال می گردد. نوع پیشرفته آن نیز امکان دریافت و ضبط صدا را دارد که مشترک به دلخواه خود در موقع مناسب می تواند به پیامهای رسیده گوش دهد. امروزه این نوغ پیجر جای خود را به تکنولوژی دیجیتالی واگذار کرده که پیجر حروفی- عددی می باشد.

4- پیجر حروفی – عددی (Alphanumeric Pager)

متداولترین نوع پیجر، گیرنده حروفی و عددی است که با استفاده از نسل جدیدی از استانداردهای پیام رسانی مانند پروتکل POGSAG علاوه بر نمایش اعداد، قادر به ارسال حروف بصورت رمز و سپس گشایش و نمایش آنها بصورت نوشته می باشد. به دو صورت اپراتوری و مستقیم می توان روی این نوع پیجرها پیام ارسال نمود که امکان پیام رسانی سریعتر، ارزانتر و با قابلیت اطمینان بیشتری را به دارنده آن می دهد.

5- پیجر دو طرفه(Tow – Way Pager)

اصولا پیجر گیرنده یک طرفه است. معهذا به منظور تنوع بخشیدن و ایجاد جذابیت بیشتر اخیرا گیرنده هایی ساخته شده است که پس از دریافت پیام، گیرنده پیجر سیگنال یا پیامی برای فرستنده پیام ارسال می کند. به عبارت دیگر دستگاه با ارسال این سیگنال یا پیام، دریافت پیام را تائید می کند.

شایان ذکر است که طراحی این سیستم بسیار پیچیده و دارای هزینه بسیار بالاست

ساختار اصلی شبکه رادیویی پیجر 

اصولا طراحی شبکه های رادیویی به عوامل زیادی بستگی داشته و میتوان گفت عواملی چون: پیش بینی میزان ترافیک خطوط ارتباطی، میزان سروسی دهی ، تعداد مدارات ارتباطی متصل به شبکه، فرهنگ مکالمه تلفنی مشترکین ، تراکم جمعیتی منطقه، وسعت و ساختار جغرافیای منطقه تحت پوشش، میزان مکالمات در ساعات پر ترافیک، آرایش ایستگاهها از نظر موقعیت مکانی،‌ توان انتشار امواج، نبود مشکلات تداخل فرکانسی،‌ تعداد و نوع استفاده از حاملهای گوناگون فرکانس، گستره محدوده پوشش رادیویی، میزان مطلوب نسبت signal به noise، ظرفیت اولیه شبکه در مرحله راه اندازی ،‌گسترش ظرفیت سیستم در ارتباط با افزایش تعداد مشترکین شبکه، رشد جمعیت منطقه شهری و روستایی،‌ توزیع تلفن در شبکه تلفن ثابت، میزان تقاضای بخش تجاری،‌صنعتی، سیاحتی و مسافرتی و غیره... نقش تعیین کننده ای در طراحی اصولی شبکه را دارا میباشد.

بخش اول 

بطور کلی اجزاء ساختاری یک شبکه پیجر یک طرفه رادیو دیجیتال بدون در نظر داشتن نوع پروتکل آن و اینکه از نوع برون ایستگاهی Off Site (برای استفاده در منطقه وسیع و یا سراسری ) و یااز نوع درون ایستگاهی On Site ( برای استفاده در محوطه های بیمارستانی،‌ کارخانجات و غیره ) باشد را میتوان به شرح ذیل دسته بندی کرد:

1- ترمینال پیجینگ

عبارتست از یک یا چند ترمینال رادیویی پیجینگ با واسطه های ورودی جهت دریافت پیامهای فراخونی خواهان مشترکین از شبکه های PSTN و PSPDN و غیره، اعمال مدیریت لازم بر روی آنها از نظر امور مشترکین و نهایتا انتقال پیامهای اولیه به طبقه بعدی یعنی واحد پردازنده سیستم.

2- پردازنده سیستم

پردازنده سیستم طبقه بعدی بوده که نقش یک سویچ را نیز ایفا می کند. یعنی در این مرحله پیامهای پیجویی اولیه دریافتی از ترمینال (های) رادیویی را با اعمال مدیریت لازم روی آنها و بر حسب پروتکل تعریف شده مثلا POCSAG در قالب اطلاعات اصلی (پیجینگ) و فرعی (کنترلی) بصورت درجا و با از طریق بستر انتقال به طبقه بعدی یعنی واحد کنترل کننده منطقه ای ارسال میشود.

3- کنترل کننده منطقه ای

ضمن تقسیم پیامهای کد شده (اصلی و فرعی) نقش کنترل فرستنده ها را با مدیریتی از پیش تعریف شده ایفا می کند.

واحد (های) کنترل کننده منطقه ای می تواند بصورت درجا و در کنار واحد پردازنده سیستم، نصب و یا از طریق بستر انتقال مناسب در فاصله دورتری و یا در منطقه دیگری مستقر شود.

4- ایستگاه رادیویی

شامل یک یا چند دستگاه فرستنده ثابت یک یا چند کاناله می باشد که در سطح منطقه تعریف شده و تحت پوشش شبکه و از طریق آنتن ایستگاه، پیامهای دریافتی از خواهان ارتباط را روی پیجر مشترک مورد نظر ارسال می کند.معمولا این واحد به یک سیستم گیرنده همزمان کننده نیز تجهیز می شود.

5- بستر انتقال

این واحد در بین واحدهای کنترل کننده منطقه ای و ایستگاه رادیویی و یا اینکه بین واحد کنترل کننده منطقه ای و واحد پردازنده سیستم قرار دارد و حامل پیامهای پیجینگ کد شده و تقسیم شده برای مناطق از قبل تعریف شده می باشد.

6- نحوه به کارگیری فرستنده ها

در ارسال پیامها، بطور کلی فرستنده های یک سیستم پیجینگ می تواند پیامهای ارسالی برای مشترکین را بصورت همزمان (SIMULCASTING) و یا بصورت تک تک و غیر همزمان ارسال کند.

شبکه های پیجر به دو صورت مورد استفاده قرار می گیرند:

الف - شبکه های عمومی(Public Network)

ب - شبکه های اختصاصی (Private Network)

الف - شبکه های رادیویی پیجر عمومی

اصطلاحا در سیستمهای پیجر، ‌شبکه پیجر عمومی به شبکه هایی اطلاق می شود که در یک شهر، برای سرویس دهی به مشترکین عمومی و برای تعداد بیش از هزار نفر راه اندازی گردد.

در اینحالت هر شهری بطور مستقل مشترکین خود را سرویس دهی نموده و یا اینکه در حالتهای خاص می تواند با بهره گیری از شبکه سراسری پیجر، مشترکین شهرهای دیگر را نیز تحت پوشش قرار دهد.

از مشخصات اصلی شبکه پیجر عمومی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

1- طراحی متناسب با عوارض طبیعی و جغرافیایی شهر مورد نظر، بطوریکه پوشش امواج رادیویی در حد مطلوب بوده و پیام با بهترین کیفیت دریافت گردد.

2- طراحی متناسب با تعداد کاربران شبکه به دو صورت مستقیم و غیر مستقیم، که در آن حد اقل 8 تا 16 خط تلفن در مدار ورودی در نظر گرفته می شود. در روش غیر مستقیم تعدادی خطوط تلفن از نوع DID و یا END to End مورد نیاز خواهد بود.

اساس سیستم ارتباط یک طرفه پیجر :

ذخیره پیامها

مشترک می تواند در خواست نماید که در مدت غیبت و خروج وی از آن منطقه تحت پوشش به محض دریافت پیام پیجینگ، پیامهای دریافت شده را به اطلاع وی برسانند.

بازخوانی پیامها :

در صورتیکه مشترکی پیامی را به صورت کامل دریافت ننماید در اینصورت با تماس تلفنی با مراکز پیام پیجر، در خواست بازخوانی آن پیام را بکند. سیستم پیجینگ به طور خودکار سابقه چند پیام آخر را جهت بازخوانی ذخیره می کند.

پیامهای عمومی روزانه:

پیامهایی از قبیل پیش بینی وضع هوا، اخبار عمومی، اخبار ورزشی و قیمت ارز و سکه، پیام عمومی محسوب شده و مرکز پیام پیجر همه روزه در ساعات معین آنها را باطلاع مشترکین می رساند.

امنیت پیام:

مشترک جهت ایجاد امنیت در بازخوانی پیامهای خود،‌می تواند اسم رمزی را تعیین و به مراکز اعلام نماید. بدین ترتیب اگر کسی در خواست بازخوانی پیامهای مشترک مزبور را بکند باید اسم رمز را اعلام نماید، در صورت مطابقت،‌ اپراتور اقدام به بازخوانی خواهد نمود.

ب - شبکه های رادیویی پیجر اختصاصی

با قابلیت شبکه عمومی برای تعداد کاربر کم و مکان محدود طراحی و مورد استفاده قرار می گیرد.

بخش دوم

سرویسهای شبکه پیجو اصولا با توجه به وضعیت زیربنایی ارتباطی شبکه های PSTN ,PSPN ، PLMN ، ISDN کشور دایر و یا تکمیل و قابل ارائه به مشترکین می گردد.

مزایای داشتن پیجر

1- داشتن پیجر به شما آزادی حرکت می دهد. کافیست به مردم بگویید « اگر با من کاری دارید میتوانید با پیجر من تماس بگیرید».

2- کسانی که برای شما مهم هستند می توانند در هر زمان به شما دسترسی پیدا نمایند. پیجر وسیله ای است مطمئن – فوری و اختصاصی.

3- اگر بنا به مناسبت شغلی ولو برای مدت کوتاهی باید در حال حرکت بوده و دور از محل کارتان باشید، داشتن پیجر به شما این امکان را می دهد که همیشه در دسترس باشید.

4- داشتن پیجر به شما استفاده مادی نیز می رساند. همیشه در دسترس بودن یعنی ارائه سرویس بهتر به مشتریها و سرویس خوب به مشتریها یعنی در آمد بیشتر.

5- همیشه مشتریها نیستند که نیاز به تماس با شما را دارند. با داشتن پیجر افراد خانواده – فرزندان و دوستان شما نیز می توانند به راحتی با شما تماس بگیرند.

6- از طرف دیگر داشتن پیجر توسط هر یک از اعضای خانواده،‌ به شما این امکان را می دهد هر وقت که بخواهید با همسر و فرزندان خود تماس داشته باشید.

7- همیشه در دسترس بودن به نوعی حرفه ای بودن و داشتن کارایی و قابلیت اطمینان محسوب می شود. پیجر همیشه همه این امتیازات را برای شما فراهم می آورد.

8- پیجرباعث صرفه جویی در وقت و پول نیز هست. در شهرهای پر جمعیت امروزی داشتن پیجر بهترین راه صرفه جویی در وقت و پول است.

سیستم پیجینگ

بلندگو

بلندگو

در هر سیستم صوتی، کیفیت نهایی سیستم به بلندگوهای به کار رفته در آن سیستم بستگی دارد، اگر یک سیستم بسیار حرفه ای صوتی با آمپلیفایر بسیار پر قدرت، صدایی را که با کیفیت بسیار خوب ضبط شده است، از بلندگویی ضعیف پخش کند، صدا بسیار نا مطلوب خواهد بود.

بلندگوها سیگنالهای الکترونیکی را از دستگاههایی همانند سی دی های صوتی و DVD ها دریافت کرده و تبدیل به صداهای قابل شنیدن برای ما می کنند.

در مقاله حاضر، به تشریح مبانی کارکرد بلندگوها و نحوه تبدیل سیگنالهای الکترونیکی به صوت را تشریح خواهیم کرد.

مقدمه ای بر صوت:

در درون گوش آدمی پرده بسیار نازکی به نام پرده صماخ وجود دارد، هنگامی که این پرده مرتعش می شود، مغز انسان این لرزشها را بصورت صوت تفسیر خواهد کرد. یکی از عمده ترین عواملی که باعث تحریک و مرتعش شدن این پرده می شود، تغیرات فشار هوایی است که با آن برخورد می کند.

در عمل هنگامی که جسمی در فضا حرکت می کند، هوای اطراف خود را منبسط کرده و این انبساط باعث فشرده شدن هوا گردیده و این تغیر فشار در هوا منتشر شده و به گوش رسیده و باعث مرتعش شدن پرده صماخ می گردد.

به عنوان یک مثال ساده به شکل زیر دقت کنید:

در این شکل، یک زنگ ساده حرکت داده شده است. در این حالت در اثر برخورد چکش فلزی داخل زنگ با بدنه آن، فلز بدنه زنگ مرتعش شده و خود باعث مرتعش شدن مولکولهای اطراف زنگ می گردد. این مولکولهای مرتعش پس از برخورد به یکدیگر به گوش انسان رسیده و باعث به حرکت درآوردن پرده گوش می گردد.

تفاوت اصوات:

صداهای اطراف ما را می توان بر اساس دو فاکتور زیر تقسیم بندی کرد:

فرکانس صوت:

هرچه فرکانس جسمی که مرتعش می شود بیشتر باشد، (سریعتر حرکت کند و مرتعش شود)، مولکولهای هوا با سرعت بیشتری تغیر مکان می دهند، لذا صدایی که به گوش می رسد صدای زیر تری خواهد بود. اگر تعداد نوسانات در واحد ثانیه کم باشد، صدا بصورت بم به گوش خواهد رسید.

دامنه صوت:

صدایی که از دامنه بیشتری برخوردار باشد، هوا را بیشتر فشرده خواهد کرد و به علت اینکه قادر است پرده گوش را بیشتر به حرکت در آورد، بلندتر شنیده خواهد شد.

میکروفون ها عملی مشابه گوش ما انجام می دهند. آنها نیز دارای صفحه نازکی همانند گوش می باشند که در اثر برخورد مولکولهای متحرک هوا به آنها، تغیراتی در میزان ولتاژ عبوری از میکروفون را باعث می شوند و بدین ترتیب سیگنالهای الکتریکی تولید شده را می توان ثبت کرد.

در هنگام پخش نیز، بلندگو، عکس این عمل را انجام داده و سیگنالهای الکتریکی را به لرزه های فیزیکی و در نتیجه، امواج صوتی تبدیل می کند.

دسیبل:

دسیبل که بطور مخفف آن را با dB نشان می دهند، واحد اندازه گیری شدت صوت است. اصواتی که ما قادر به شنیدن آن هستیم، بسیار متفاوتند.

ما می توانیم صدای کشیدن انگشتان بر پوست دست و صدای یک جت جنگنده را بشنویم. صدای یک جت جنگنده ۱۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ بار بیشتر از صدای انگشتان است، با این حال گوش انسان قادر است خود را با این شرایط وفق دهد.

واحد دسیبل بصورت لگاریتمی افزایش می یابد. بدین صورت که کمترین صوت قابل شنیدن، صفر دسیبل (۰ dB) بوده و صدایی ده برابر قویتر از آن ۱۰ dB بوده و صدایی ۱۰۰ برابر آن ۲۰ dB خواهد بود.

در جدول اسلاید بعدی می توان اصوات معمول و شدت آن را مشاهده کرد.

اصوات بیشتر از ۸۵ دسیبل باعث کاهش شنوایی می شوند. البته میزان نزدیکی و دوری از منبع صوت و مدت زمان قرار گرفتن در معرض آن، خود عامل مهمی در میزان صدمه خواهد بود.

قرار گرفتن مداوم به مدت ۸ ساعت در معرض اصوات با قدرت ۹۰ دسیبل باعث آسیب دیدن گوش شده و اصوات بالای ۱۴۰ دسیبل، حتی اگر بطور لحظه ای با گوش برخورد کنند باعث پارگی پرده گوش و در شدید خواهند شد.

ساختار درونی بلندگوها:

همانطور که گفته شد، بلندگو عمل عکس یک میکروفون را انجام می دهد و سیگنالهای الکتریکی را به صوت تبدیل می کند. در شکل فوق ساختار یک بلندگو نشان داده شده است:

دیافراگم بلندگو غالباً از کاغذ ساخته می شود تا بتواند به راحتی تحرک کند.

مرکز دیافراگم به مرکز بلندگو که سیم پیچ قرار دارد متصل شده است و از اطراف نیز از طریق ثابت کننده به بدنه بلندگو متصل شده است.

هنگامی که جریان الکتریکی از طریق سیمهای سیم پیچ بلندگو عبور می کند، باعث بوجود آمدن میدان مغناطیسی می گردد که در اثر مجاورت با آهنربای بلندگو، باعث بالارفتن یا پایین آمدن هسته مرکزی و درپوش محافظ شده و در نتیجه کاغذ دیافراگم را به داخل کشیده یا به خارج فشار خواهد داد. در اثر حرکت سریع این هسته و تغیرات پیوسته جریان الکتریسیته در داخل سیم پیچ، کاغذ دیافراگم بصورت پیوسته نوسان خواهد کرد که خود باعث تولید صوت خواهد شد.

از الکترومغناطیس می دانیم که اگر از سیمهای پیچیده شده به دور یک هسته آهنی، جریان عبور کند، باعث بوجود آمدن میدان مغناطیسی می شود.

اگر این میدان هم قطب با قطب آهنربای ثابتی باشد که در بلندگو وجود دارد، باعث دفع شدن هسته آهنی از آهنربا می گردد و در صورت غیر هم قطب بودن آن، باعث جذب آهنربا می گردد.

انواع بلندگوها:

بلندگوها را بر اساس کاربردهای آنها می توان به سه دسته تقسیم کرد:

«Woofer»ها که در فرکانسهای پایین کاربرد دارد.

«Tweeters»ها که در فرکانسهای بالا کاربرد دارند.

«Midrange»ها که فرکانسهای میانی ناحیه شنوایی صوت را پخش می کنند.

یک «Woofer» بلندگوی بزرگی است که برای تولید اصوات با فرکانس پایین تولید شده است. همانطور که توضیح داده شد، برای تولید اصوات با فرکانس پایین، کاغذ دیافراگم، تحرک کمی خواهد داشت. به همین دلیل اندازه این بلنگوها بزرگ انتخاب شده است.

«Tweeter» در ابعاد کوچک طراحی شده است تا کاغذ دیافراگم آن بتواند به سرعت مرتعش شود.

بنابراین از این بلنگوها برای پخش اصوات با فرکانس بالا (اصوات زیر) استفاده می شود.

یک «Midrange» با ابعادی متوسط، توانایی تولید فرکانسهای میانی حوزه اصوات قابل شنیدن برای انسان را دارد. اندازه متوسط آن و طراحی آن بگونه ای است که به جز اصوات بسیار زیر و اصوات بسیار بم توانایی پخش بقیه اصوات را دارا می باشد. بنابر این در کاربردهای خانگی و آماتوری بطور گسترده ای از آنها استفاه می شود.

Crossover

گاهی برای تولید صدا با کیفیت بهتر، از ترکیب یک «Woofer» و یک «Tweeter» به طور همزمان استفاده می شود.

در این حالت لازم است که فرکانسهای صوت به دو قسمت تقسیم شوند و فرکانسهای بالا از «Woofer» و فرکانسهای پایین از «Tweeter» عبور کند. بلندگوهای با کیفیت هر دو قسمت را در درون یک مجموعه قرار داده اند. به عمل تقسیم فرکانسهای صوتی جهت پخش از بلندگوی مناسب آن فرکانس را «Crossover» گویند.

«»ها به دو دسته تقسیم می شوند:

ـ غیر فعال: این دسته از مقسمهای فرکانس از خازن و سلف تشکیل شده است و به علت فعال شدن بوسیله سیگنالی که از آن عبور می کند، برای تغذیه به منبع خارجی نیاز ندارند. ساده ترین نوع این دسته را می توان با کمک سلف و خازن تولید کرد.

در شکل یک Crossover غیر فعال نشان داده شده است که از یک خازن و دو سلف تشکیل شده است.

هر خازن بر اساس مشخصات درونی خود، فرکانسهای پایین تر از حد مشخصی را عبور نخواهد داد و بصورت یک مدار باز عمل خواهد کرد. ولی هرگاه در مسیر فرکانسی بیشتر از آن قرار گیرد بصورت یک اتصال کوتاه عمل کرده و سیگنال را عبور خواهد داد. بدین وسیله می توان فرکانسهای بالا را از فرکانسهای پایین جدا کرد.

سلفها عملی معکوس خازنها انجام می دهند و در فرکانسهای پایین عمل رسانایی و انتقال فرکانس را انجام داده و در فرکانسهای بالا سیگنال را به سختی عبور می دهند، پس می توان برای فیلتر کردن فرکانسهای بالا از آنها استفاده کرد.

ـ فعال: این دسته از Crossoverها، از مدارهای الکترونیکی تشکیل شده است و سیگنال صوتی را قبل از ورود به آمپلیفایر به آن فرستاده و از هرکدام از خروجی های آن به طور مجزا به آمپلیفایر مخصوص خود فرستاده می شوند. از مزایای این دسته نسبت به دسته غیر فعال، می توان به توانایی تنظیم فرکانسهای خروجی و کیفیت بسیار بالا اشاره کرد، ولی قیمت بسیار بالای آن، یکی از معایب آن به شمار می رود.

جعبه های عایق صوتی

در سیستمهای حرفه ای صوتی، برای تولید صدا با کیفیت بهتر، از یک جعبه که دارای عایق بندی خاص صوتی بوده و در خود هر سه بلنگوی «Tweeter» و «Woofer» و «Midrange» را دارد استفاده می شود. بدین طریق، هم یک سیستم صوتی یکپارچه خواهیم داشت و هم از مزایای کیفیت بهتر آن استفاده خواهیم کرد.

ساده ترین عملی که یک جعبه بلندگو انجام می دهد، ثابت نگهداشتن بلنگوها و سهولت حمل و نقل است.

جعبه های بلندگو را معمولا از چوب سخت یا اجسام بسیار سخت که توانایی جذب لرزشهای بلندگو را داشته باشد، می سازند. علاوه بر مزایای ذکر شده، جعبه های بلندگو، بر نحوه تولید صدا، تاثیر زیادی دارند. همانطور که قبلا گفته شد، در هنگام تولید صدا، صفحه دیافراگم بلندگو شروع به بالا و پایین رفتن کرده و با تغیرات فشار هوایی که ایجاد می کند، صدا تولید می شود، در هنگام بالا و پایین رفتن صفحه دیافراگم، نه تنها تغییرات فشار در جلوی دیافراگم ایجاد می شود، بلکه در پشت آن نیز هوا فشرده شده و در پشت آن نیز صدا تولید می شود.

هر جعبه بلندگو برای مهار این بازتاب صوتی، روش مخصوص به خود دارد.

جعبه عایق بندی شده

این نوع جعبه که متداول ترین نوع جعبه های بلندگو می باشد، از جعبه ای تشکیل شده که کاملا عایق بندی شده و هوا به داخل آن راه ندارد. بدین طریق هنگام تولید امواج صوتی، در حالت فشار به بیرون بلنگو، هوا به سمت اطاق فشار داده می شود و هنگامی که صفحه بلندگو به داخل کشیده می شود، فشار هوا به داخل جعبه وارد می شود.

پس در هر دو حالت، بلندگو نسبت به حالت سکون، فشار ایجاد کرده است که تمایل به رفع آن دارد.

این نوع جعبه ها از بازده خوب برخوردار نیستند، زیرا آمپلیفایر می بایست سیگنال صوتی را آنقدر تقویت کند تا بتواند بر فشار هوای داخل و خارج جعبه غلبه کند.

با این حال این فشار همانند یک فنر به صفحه عمل کرده و باعث تولید اصوات با دقت خوب می گردد.

جعبه بازتاب اصوات بم (Bass Reflect)

در این جعبه ها حفره کوچکی در جلو جعبه قرارداده می شود که در هنگام حرکت رو به عقب دیافراگم، هوای داخل جعبه را به خارج هدایت کرده و در هنگام حرکت رو به جلوی دیافراگم، هوا را به داخل جعبه هدایت می کند. بدین طریق اصوات بلندتری تولید می گردد.

از مزایای این جعبه، می توان به بهره مناسب و از معایب آن به عدم وجود حالت فنری (که در جعبه قبل وجود داشت) جهت باز گرداندن صفحه دیافراگم به حالت اولیه خود، و در نتیجه دقت کم صوتی اشاره کرد.

جعبه با بلندگوی غیر فعال

جهت به حداقل رساندن معایب دو دسته فوق الذکر و به حداکثر رساندن مزایای آن دو دسته می توان از جعبه زیر کمک گرفت. این جعبه که دارای یک بلندگو در جلو و یک بلندگوی غیر فعال در عقب می باشد، ساخته شده است. بلندگوی غیر فعال همانند یک بلنگوی معمولی بوده با این تفاوت که سیم پیچ و آهنربای آن حذف شده است.

بدین طریق هنگامی که بلندگوی اصلی شروع به نوسان می کند، فشار هوایی که در داخل جعبه ایجاد می کند، باعث تحریک صفحه بلنگوی غیر فعال شده و در نتیجه باعث تولید صوت می گردد.

این نوع جعبه ها از نوع عایق بهره بهتری داشته و از نوع بازتابی دقت بیشتری دارد.

انواع دیگر بلندگو:

به جز بلندگوهای ذکر شده در فوق، بلندگوهای دیگری نیز وجود دارد که از روشهای دیگری جهت تولید اصوات استفاده می کنند.

یکی از این انواع، بلندگوی الکترواستاتیک است. این بلندگو از خاصیت الکترومغناطیسی برای تولید صوت استفاده نمی کند. بلندگوهای الکترو استاتیک، با مرتعش شدن یک صفحه نازک رسانا، باعث تولید صوت می گردند. این صفحه در بین دو صفحه رسانای ثابت که به ترتیب دارای جریان مثبت و منفی هستند و در اطراف آن قرار دارد احاطه شده است. این دو صفحه مثبت و منفی، در بین خود تولید میدان الکترومغناطیسی می کنند. صفحه رسانای میانی نیز به سیگنال الکتریکی متصل می گردد. هنگامی که این سیگنال مثبت باشد، به صفحه دیافراگم به سمت صفحه ثابت با بار منفی کشیده شده و در صورتی که سیگنال منفی باشد، به سمت صفحه با بار مثبت جذب خواهد شد. بدین طریق، با حرکت سریع صفحه متحرک رسانای میانی، صوت تولید می شود.

به علت نازکی صفحه های این نوع بلندگو، به سرعت به تغیرات صوت پاسخ داده و اصوات فوق العاده دقیق و با کیفیتی تولید می کند. با این حال به علت تحرک کم صفحات، این نوع بلندگو جهت تولید اصوات بم و فرکانسهای پایین مناسب نمی باشد.